Κώστας Ρηγόπουλος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Κώστας Ρηγόπουλος | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 22 Νοεμβρίου 1930 Αθήνα |
| Θάνατος | 14 Ιανουαρίου 2001 (70 ετών) Αθήνα |
| Αιτία θανάτου | εγκεφαλοαγγειακή νόσος |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου |
| Ιδιότητα | ηθοποιός και θεατρικός σκηνοθέτης |
| Σύζυγος | Κάκια Αναλυτή (1955–2001) |
| Τέκνα | Ζωή Ρηγοπούλου |
| Είδος τέχνης | ηθοποιός |
| Βραβεύσεις | Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης |
Ο Κώστας Ρηγόπουλος (22 Νοεμβρίου 1930 - 14 Ιανουαρίου 2001) ήταν Έλληνας ηθοποιός, από τους σημαντικότερους του ελληνικού θεάτρου, και παράλληλα θιασάρχης και θεατρικός επιχειρηματίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Νοεμβρίου του 1930 και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1953).
Εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή στο Θέατρο Κυβέλη στο έργο «Μια γυναίκα χωρίς σημασία» του Όσκαρ Ουάιλντ όπου εκεί γνώρισε την 18χρονη τότε Κάκια Αναλυτή την οποία πολύ σύντομα παντρεύτηκε. Απέκτησαν μία κόρη, τη Ζωή Ρηγοπούλου, η οποία είναι κι αυτή ηθοποιός.
Στη συνέχεια συνεργάσθηκε με πολλούς θιάσους όπως της Έλλης Λαμπέτη, της Κατερίνας, του Μάνου Κατράκη, του Δημήτρη Χορν κ.ά.
Από το 1962 δημιούργησε δικό του θίασο με τη σύζυγό του, στο Θέατρο Διάνα ενώ ένα χρόνο αργότερα δημιουργούν το δικό τους Θέατρο Αναλυτή.
Τα έργα που ανέβασε κατά σειρά ήταν: «Μια πόρτα δρχ. …500» (των Β. Σκουφά και Β. Ανδρεόπουλου), «Η βίλα των οργίων» (Γερασ. Σταύρου), «Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι» (Πάβελ Κόχοουτ), «Αν ο κόσμος μας έβλεπε μαζί» (Κλωντ Μπαλ), «Η Κυρία του Μαξίμ» (Ζωρζ Φεϋντώ), «Η ζωντοχήρα» (του Ιμπροχώρη- Γ. Παπά), «Αγάπη μου Ουάουα» (του Φρανουά Καμπώ που υπήρξε και η μεγαλύτερη και μακροβιότερη θεατρική επιτυχία της εποχής, 1967-1972), «Το αυτί του Αλέξανδρου» (Κώστα Μουρσελά), «Δάφνες πικροδάφνες», «Σούκι Γιάκι» (των Στόουν – Κούνεϋ, επίσης μεγάλη επιτυχία), «Παραμύθι χωρίς όνομα» (Ιάκωβου Καμπανέλλη), «Βασιλικός» (Κ. Μάτεσι) κ.ά.
Αλλά και στην κινηματογραφική σκηνή η παρουσία του Κώστα Ρηγόπουλου δεν είναι μικρή. Με το έργο Το προξενιό της Άννας (Παντελή Βούλγαρη) κερδίζει το Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Επίσης συνεργάσθηκε και με την τηλεόραση σημειώνοντας επιτυχία στα σήριαλ Αξιωματικός υπηρεσίας, Βίβα Κατερίνα, Χαμογελάστε παρακαλώ, ενώ το 1988 παρουσίαζε και το τηλεπαιχνίδι Εσείς τι λέτε;.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν μόνιμος κάτοικος Παλαιού Φαλήρου (Αττική).
Πέθανε στις 14 Ιανουαρίου 2001 από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη μήνες πριν.
Μετά τον θάνατό του, το 2013, η κόρη του Ζωή Ρηγοπούλου εξέδωσε την αυτοβιογραφία του Το παραμύθι της ζωής μου, απομαγνητοφωνώντας τις κασέτες που έγραφε ο Κώστας Ρηγόπουλος το 1985, μετά τα πρώτα προβλήματα με την υγεία του.[1]
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1959 | Ανθισμένη αμυγδαλιά | γιατρός |
| Ματωμένο ηλιοβασίλεμα | ||
| 1960 | Η σταχτοπούτα | παρουσιαστής καλλιστείων |
| Μια του κλέφτη...[2] | Ανδρέας | |
| Το ραντεβού της Κυριακής | Αλέκος | |
| Το κορίτσι του δρόμου | ||
| 1961 | Τα σαράντα παλικάρια | Τουρτούρης |
| Τα νιάτα θέλουν έρωτα | Κώστας | |
| 1962 | Η Ελληνίδα και ο έρωτας | Τέλης |
| Αγάπη γραμμένη με αίμα | Μανωλιός | |
| Πεζοδρόμιο [3] | Μηνάς | |
| 1963 | Λίγο πριν ξημερώσει | Παπαοικονόμου |
| Ο κύριος πτέραρχος | Νότης Πλοκανάς | |
| Χωρίς ταυτότητα [4] | Αβράμογλου | |
| 1964 | Διαζύγιο αλά ελληνικά | Τρύφων Δαρίκας [5] |
| Έκλεψα τη γυναίκα μου | Κλέων | |
| 1965 | Και οι 14 ήταν υπέροχοι | συμβολαιογράφος Νικόλαος Αντωνίου |
| Καημοί στη φτωχογειτονιά | Ορφέας [6] Πατσούλης | |
| Πράκτορες 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου | Μικές Παραράς / Χρυσοπόδαρος [7] | |
| 1966 | Οι κολασμένοι | Φώτης |
| 1967 | Ο κόσμος τρελλάθηκε...[8] | Ηρακλής Καραμασίστας |
| Ζητώντας την τύχη στα ξένα | Κώστας | |
| 1968 | Για μια τρύπια δραχμή | Παντελής Σταυρόπουλος |
| 1969 | 24 ώρες ζωντοχήρα | Ιπποκράτης Αντώνογλου |
| 1971 | Το προξενιό της Άννας | Θόδωρος Μανωλόπουλος [9] |
| 1972 | Ο εχθρός του λαού [4] | Καραπάνος |
| Ο μάγκας με το τρίκυκλο [4] | Κώστας | |
| 1973 | Ο φαντασμένος | δικηγόρος Ξεφτέρης [10] |
| 1974 | Αγάπη μου Ουάουα [4] | Πάνος Βενέτης |
| 1980 | Πονηρό θηλυκό, κατεργάρα γυναίκα | Ανδρέας |
| Ρένα, να η ευκαιρία | Θεοφύλακτος Σκαρλάτος | |
| 1993 | Γυναίκες δηλητήριο | Νικηφόρος Σεμπέκος |
| Ο άνθρωπος που το 'παιζε πολύ | Ροδόλφος Καράμπελας |
Θεατρικές παραστάσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ ««Δεν φίλησα κατουρημένες ποδιές» | Έντυπη Έκδοση | Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπίας». www.enet.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2018.
- ↑ «Μια του κλέφτη... (Ηθοποιοί)». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Ταινία - Πεζοδρόμιο (1962)». Techne. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Κώστας Ρηγόπουλος (Ηθοποιός)». Φίνος Φιλμ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Αποστολάκη, Σωτηρία (2013). Πρωταγωνιστικά ζευγάρια ηθοποιών του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Αθήνα: Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. σελ. 300.
- ↑ Kassaveti, Ursula-Helen (2018). «Ρένα Γαλάνη: Μία πρώιμη γυναικεία κινηματογραφική γραφή τη δεκαετία του 1960». Google Scholar.
- ↑ «"Πράκτορες 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου" 4/10 20.00 ΕΤ3». in.gr. 3 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Ο κόσμος τρελάθηκε ...». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Το Προξενιό Της Άννας - Pathfinder TV». tv.pathfinder.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Ο Φαντασμένος - Pathfinder TV». tv.pathfinder.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Who's Who 1979 σ.595.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Kostas Rigopoulos, φιλμογραφία στον ιστότοπο της IMDb. (Αγγλικά)
- Κώστας Ρηγόπουλος Αρχειοθετήθηκε 2012-01-12 στο Wayback Machine., φιλμογραφία στον ιστότοπο Cine.gr